Ανοίξαμε και σας περιμένουμε (για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων)!!!

Βρέθηκα τις προάλλες κάτω Λευκωσία και έκοβα βόλτες περιμένωντας μία φίλη που θα΄ρχόταν να πάμε για μεσημεριάνο σε ένα από τα cafes της Μακαρίου. Ο δρόμος με οδήγησε έξω από το πρώην Taj Mahal, νυν το αίσχος που βλέπετε στις φωτογραφίες! Μετά που συνηλθά από το στιγμιαίο shock λόγω της κατάντιας και του ξεπεσμού που είχα μόλις αντικρύσει, άρχισα να βγάζω φωτογραφίες από το κινητό μου και ταυτόχρονα επεξεργαζόμουν νοερά το προσχέδιο των όσων γράφω σήμερα στο post μου. Επειδή ενθουσιάστηκα κιόλας με την decadence του χώρου και φωτογράφιζα μανιωδώς, ήρθε ο - μη έχωντας άλλη δουλειά να κάνει - κλασικός και εικονογραφημένος ηλικιωμένος παρκαδόρος του γειτονικού χώρου στάθμευσης a.k.a αφαίμαξης_ανυποψίαστων_πολιτών_που_κουράστηκαν_να_ψάχνουν_parking!, να με ρωτήσει ο loser αν ενδιαφέρομαι να αγοράσω το οικόπεδο!!! Ήθελα να του πω : ναί, δεν με βλέπεις? εγώ είμαι ο young & restless επιχειρηματίας της πόλης!! αλλά επειδή βαριέμαι τις ανούσιες, αχρειαστές συζητήσεις ψέλλισα ένα : εεεμμ.....όχιιιιι.....bye! και την έκανα με ελαφριά πηδηματάκια.

Before

         

After

Anyway, στο θέμα μας! Ήρθε αμέσως στο μυαλό μου το περσινό, προπέρσινο, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς, "μεγαλείο" του συγκεκριμένου χώρου. Θυμήθηκα ακόμη και τον ίδιο μου τον εαυτό να στέκεται με φίλους πίσω από τις ούρες που περίμεναν στωικά να εισέλθουν στο νέο it μαγαζί της πόλης που έμοιαζε με όαση στην έρημο της καλοκαιρινής Λευκωσίας, και που θύμιζε παραλιακό club λόγω διακόσμησης και δόμησης του εξωτερικού χώρου του. Λίγες μόλις ώρες πριν, σε συζήτηση που είχα με φίλο μου σχόλιαζαμε το συγκέκριμενο bar και θυμήθηκε και αυτός πως είχε φάει "πόρτα" όταν επιχείρησε να το επισκεφθεί!

Kαι αυτό με οδηγεί σε  μιά άλλη παράμετρο του θέματος που θίγω. Το Taj Mahal όταν πρωτοάνοιξε τις πόρτες του είχε τρελλές φιλοδοξίες να αποτελέσει πόλο έλξης της "καλής κοινωνίας" - ότι και αν εννοεί ο καθένας μας με αυτό τον ορίσμο, καταλαβαινόμαστε πάνω κάτω -  και γι΄αυτό είχε και "΄πόρτα"! Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο κάθε νέο μαγαζί που ανοίγει και θέλει να πλασάρεται ως high στέκι αρχικά το παίζει Studio54 και επιτρέπει μόνο σε 'εκλεκτους΄ να περνούν το κατώφλι του. Κατί το οποίο θα το αποκαλούσα το λιγότερο γελοίο και αναχρονιστικό! Η ίδια η αγορά της Κύπρου και συγκεκριμένα το αγοραστικό κοίνο δεν σηκώνουν τέτοια τερτίπια. Η κατάληξη είναι πάντα η ίδια : όλοι θα πάνε από περιέργεια να δουν από κοντά, ιδιαίτερα αν είναι ενθαρρυντική η mouth to mouth διαφήμιση, το νέο hot club και βραχυπρόθεσμα θα πετύχουν οι ιδιοκτήτες τον σκοπό τους, έχοντας αυτοί το πάνω χέρι στην επιλογή των θαμώνων της ιδιοκτησίας τους.

 Η λέξη κλειδί στην παραπάνω πρόταση είναι το βραχυπρόθεσμα. Γιατί μετά οι ίδιοι που αποθέωσαν το νέο αυτο απόκτημα της πόλης θα είναι και οι ίδιοι που με την πρώτη ευκαιρία - λέγε με εγκαίνια άλλου it μαγαζίου λίγο πιό κάτω ( και σε άλλη πόλη να είναι, για τα δεδομένα της Κύπρου πάλι λίγο πιό κάτω είναι! ) - θα του γυρίσουν την πλάτη. Κάπου εκέι ξεκινούν οι σπασμωδικές κινήσεις των πάλαι ποτέ επιλεκτικών αφεντικών. Αρχίζουν, ενδεχομένως, να διοργανώνονται ό,τι να,ναι βραδίες με themes άσχετα με την αρχική φιλοσοφία και όραμα του χώρου π.χ greek nights, η "πόρτα" χαλαρώνει εώς και εξαφανίζεται και συνεπακολούθως το crowd του μαγαζιού απ'εκεί που είχε μιά κάποια ταυτότητα μετατρέπεται σε έναν multi culti αχταρμά...στην καλύτερη των περιπτώσεων. Γιατί στην χειρότερη απλώς δεν υπάρχει κοινό πλέον και το club βάζει λουκέτο.

Και ερωτώ αγαπητοί μου αναγνώστες ( χαχα,ονειρεύομαι εγώ ότι έχω και fans τρομάρα μου! ) : Τις πταίει? Γιατί δεν μπορεί ένα νέο μαγαζί που μπαίνει για λίγους μήνες δυναμικά στον χάρτη της διασκέδασης της πόλης δεν μπορεί να παραμείνει για μεγάλο διάστημα μέσα σ΄αυτόν? Γιατί ο κόσμος εγκαταλείπει τόσο ευκόλα και βαριέται ένα τόπο που χθες κίολας τον έκανε να περνάει καλά? Γιατί έχει χαθεί αυτό που λέμε ¨το στεκί μου¨, εννοώντας τον χώρο που μάθαμε να αγαπάμε επειδή περνάμε καλά όλοι οι γνωστοί-αγνώστοι και κάθε φορά που φεύγουμε αγωνιούμε για την επόμενη φόρα που δε πα' να είναι πιστή  επανάληψη της προηγούμενης, εμείς αυτό γουστάρουμε! ? Γιατί οι επιχειρήματιες θέλουν μονάχα να αρπάξουν ότι αρπάξουν για όσο λίγο αυτό κρατήσει και μετά ποσώς τους απασχολεί τί θα απόγινει η μέχρι πριν από λίγο επένδυση τους και τα παρατάνε έτσι εύκολα? Πώς αλλίως θα αλλάξει η κατάσταση και θα έχουμε επιτέλους τις πολλές επιλογές που μας αξίζουν, όποια μέρα και ώρα και για όποιοδηποτε γόυστο και κέφι κάνουμε όταν δεν υπάρχει πληθώρα επιλογών και το σκηνικό μένει το ίδιο? Ή μήπως τελικά έχουμε ακριβώς αυτό που αξίζουμε?....

Άνθρωπε αγάπα. . .

Ruslana Korshunova, 21.







Κοίταξε για λίγο αυτές τις φωτογραφίες....τί βλέπεις?.....πανέμορφα top models, με φωτογένεια, βλέμματα που σε 'ρουφάνε΄με την καθηλωτική σαγήνη τους και κορμία θανατηφόρα, τα οποία κοσμούν τις σελίδες περιοδικών που κυκλοφορούν ανά το παγκόσμιο...είμαι σίγουρος ότι οι σκέψεις, σχεδόν όλων μας κάθε που πέφτουμε πάνω σε κάτι τέτοιες εικόνες, κυμαίνονται μεταξύ σχολίων του τύπου : 'μακάρι να έμοιαζα και εγώ έτσι' ή 'αυτός/αυτή σίγουρα τα έχει όλα'.

Είναι πασιφάνες πόσο μεγάλη δύναμη έχει η εικόνα ειδικά στην εποχή μας όπου είναι κοινή αντίληψη το ότι αρκεί να είσαι όμορφος για να ανοίξουν όλες οι πόρτες, ή έστω πολλές περισσότερες από ότι ανοίγουν σε όσους δεν τους προίκισε και τόσο η φύση....Δεν είναι της παρούσης να αναλύσω το πόσο μεγάλο λάθος είναι να ενστερνιζόμαστε τέτοιες απόψεις, κυρίως άλλος λόγος με ώθησε να γράψω απόψε....

Ambrose Olsen, 24.

Έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου βεβαιώς βεβαιώς, δεν αγαπούμε τον εαυτό μας όσο και όπως του αξίζει....Δίνουμε απίστευτη σημασία στο φαίνεσθαι, αναλωνόμαστε στο κυνήγι της ύλης και του άκρατου καταναλωτισμού νομίζομενοι ότι θα καλύψουμε τα κενά μας αποκτώντας όλο και περισσότερα κάτι που είναι πέρα για πέρα ουτοπικό. Άλλα είναι αυτά που λαχταρά η ψυχούλα μας, άλλη είναι η τροφή της και όχι τα ρούχα, τα λεφτά, τα κινήτα και τα ακίνητα, πράγματα που σ α φ έ σ τ α τ α και μας κάνουν την ζωή μας πιό άνετη και όμορφη αλλά....δεν πρέπει να χάνουμε το νόημα!

Daul Kim, 20.
Μ'αρέσει συχνά να λέω, για να το ακούω κυρίως, ότι δεν πρέπει να ζούμε περιμένωντας να ζήσουμε....Η ζωή είναι τώρα! Σκέψου το λίγο - ΤΗiNK - και μην αφήνεσαι στον κυκεώνα της καθημερινότητας που μας αποπροσανατολίζει από την ουσία. Μίλα - TALK - με αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε και νόιωθεις όμορφα κοντά τους, όσο πιο συχνά γίνεται. Γιατί να το αφήνεις αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα? (μεγάλη κλισεδούρα, i know, αλλά μεγάλη αλήθεια επίσης!). Και κυρίως άνθρωπε αγάπα - LOVE - και δώσε - GiVE - ανιδιοτελώς μέχρι και την ψυχή σου σε αυτούς που το αξίζουν.....

Και κάπου εδώ έχεις βαρεθεί από τα 'τσιτάτα' μου και αναρωτιέσαι αν ο μοναδικός λόγος που έβαλα τις φωτογραφίες αυτές - που χαζευέις αντί να με διαβάζεις!!! - είναι το να μειωσώ την υπερβολική και αδικαιολόγητη αξία που δίνουμε σε πράγματα που δεν θα έπρεπε αγνοώντας τί στ'αλήθεια είναι η ευτυχία. Όχι, δεν είναι μόνο αυτό, ούτε ήταν τυχαία η επιλογή των μοντέλων. Η τραγική πραγματικότητα είναι ότι οι ηλικίες που αναγράφονται δίπλα στα ονομάτα τους είναι οι ηλικίες που οι ίδιοι έθεσαν τέρμα στην ζωή τους διαπράττοντας αυτοκτονία!!

 

                                                           Brian Leo Bianchini, 25.




Είτε πρίν από, μόλις, μιά βδομάδα, είτε πριν κάτι μήνες ή χρόνια, αυτά τα τόσο λαμπερά πρόσωπα θέλησαν να εγκαταλείψουν τον μάταιο αυτό κόσμο, γιατί ναι, προφανώς για να εφοπλιστουν με τόση δύναμη που φαντάζομαι απαιτείται για να πάρεις από τον εαυτό σου την ίδια σου την ζωή, είχε για αυτούς καταντήσει μάταιος. Με σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία ήταν μέλη, όπως συνηθίζεται να είναι κάθε νέος άνθρωπος ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας, γλώσσας και status, ενδεχομένως προιδέαζαν το τι θα ακολουθούσε : ' i am so lost. Will i ever find myself? ' ή΄' the more i gain, the more lonely it is...i know i'm like a ghost ' .




Κατάθλιψη...όχι η κατάθλιψη-καραμέλα στα στόματα όλων μας ( π.χ δεν έχω όρεξη να πάω club, έπαθα κατάθλιψη!!!! ) αλλά σοβαρής μορφής που στην κοινωνία του σήμερα δεν θες και πολύ να την πάθεις. Ειδικότερα όταν εργάζεσαι σε χώρο όπως τους εικονιζόμενους για τους οποίους η εικόνα, που για μας είναι απλά σημείο αναφοράς, σκέψεων και σχολιασμού, είναι αντικείμενο επαγγέλματος. Μα από εκεί που αποτελέσε εφαλτήριο για μία μεγάλη και παγκόσμια - σε σημείο να κάθομαι εγώ εδώ στην Τζύπρον και να μιλώ για αυτούς τους ανθρώπους! - καριέρα, ταυτόχρονα τους παγίδεψε σε δαιδαλώδη μονοπάτια από τα οποία δυστυχώς δεν κατάφεραν να βρουν τον δρόμο τους και να βγουν από αυτά αλώβητοι....





Γι' αυτό σου λέω....ψάχνε το όμορφο στα μίκρα και απλά...μια εικόνα, μιά κουβέντα, ένα τραγούδι, μια βόλτα, μια ταινία, ένα βιβλίο...άφησε τα να σε αγγίξουν...μην βίαζεσαι, μην τρέχεις, πού θα πας?...σταμάτα λίγο να παρατηρήσεις εικόνες, ακόμα και σε καθημερινές σου συχνά αφηρημένες διαδρομές, πάντα κάτι νέο βρίσκεις που απορείς πως δεν το είχες προσέξει τόσο καιρό...να ζείς στιγμές με όσους αγαπάς....και να προσφέρεις, να μοιράζεσαι, μην κρατάς μόνο για σένα....εγώ το παλεύω πάντως και όποτε τα καταφέρνω, έστω λίγο, είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα!

Greek _i-simply-don't-care-ποιός-θα-γίνει-και-καλά-το-επόμενο_ Idol ! ! !

Πάντα ήμουν fan των μουσικών διαγωνισμών/realities/talent shows , όπως θες ονόμασε τα....Όσο όμως ο καιρός περνά και όσο αυτά εξακολουθούν να κατέχουν δεσπόσουζα θέση στον προγραμματισμό των καναλιών, τόσο αλλάζουν και οι απαιτήσεις των τηλεθεατών, αυτών που τέλως πάντων έχουν μιά άλφα ευφυία και δεν κάθονται να δούν αγόγγυστα ό,τι τους σερβίρει το χαζοκούτι. Δεν γίνεται, δηλαδή , έχοντας δει καμιά δεκαριά μουσικές εκπομπές εντελώς παρόμοιου τύπου ακόμα να επικρατεί η αντίληψη ότι στ' αλήθεια με αφορά η προσωπική ζωή ανθρώπων που α κ ό μ α προσπάθουν να διεκδικήσουν τα andyworhol-ικά 15 λεπτά διασημότητας που αναλογούν στον καθένα από μας. Γιατί περί αυτού πρόκειται στ'αλήθεια : κανένα από αυτά τα παιδιά δεν γίνεται πλέον γνωστό και διάσημο αν πρώτα δεν τελειώσει ο διαγωνισμός στον οποίο συμμετέχει και δείξει ότι έχει κάτι νέο και αξιόλογο να δώσει στον κορέσμενο χώρο της ελλήνικης δισκογραφίας. Είναι τόσο εύκολο πλέον να βγει η φάτσα σου στην ελληνική τηλεόραση, να αποκτήσεις βήμα και λόγο, όμως επί της ουσίας δεν νοιάζει και κανέναν το τι έχεις να πείς εάν και εφόσον γίνεσαι γνωστός όχι μέσα απ΄το έργο σου αλλά απλά και μόνο γιατί πάντα και για όλα έχεις κάτι να πεις. Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή κάτα την οποία η συμμετοχή - και μόνο - ήταν αρκετή για να γίνει κάποιος διάσημος και να μας αφορά!

Προβάλλεται λοιπόν λίγες ώρες πριν, και η 2Η εκπομπή του Greek Idol. Δεν είχα σχηματίσει ακόμα ξεκάθαρη εικόνα από το πρώτο live, εκεί υπήρχε και ο συντελεστής της πέριεργειας : κρατιέται ακόμα η Ρούλα, πού καταχώνιασαν τελικά την μέχρι πρότινως παρουσιάστρια Λιβιτσάνου, έχουν τελικά κάτι να πουν οι κρίτες , ο guest κριτής τί λέει. Ααα, και οι παίκτες! Υπάρχει κανένας που να σε κερδίζει? Παρόλο που πήρα τις απαντήσεις μου ( μάλλον ναι, στα τάρταρα, μάλλον όχι , κάτι λέει και μεταξύ των παιδιών 2,3 πολύ καλές φωνές ) και αφού συγκυριακά πάλι σπίτι έκατσα Δευτεριάτικα αποφάσισα να το ξαναδώ. Εεεε, αυτό ήταν! Δεν πρόκειται να ξανακάνω το ίδιο λάθος!

Ας αριθμήσουμε τα γιατί :

1. 
   
   Δεν μ΄αρέσει τελικά η Κορομηλά ως παρουσιάστρια, όσο και αν σέβομαι την πολύχρονη πείρα της και τις μεγάλες της επιτυχίες του παρελθόντος. Την ώρα που βλέπω ένα παρουσιαστή, δεν βλέπω την πόρεια του ολόκληρη αλλά αν έχει κάτι κάλο να πει, πως θα το πει και αν θα με συμπαρασύρει στον ενθουσιασμό του. Εε,δεν!


2. 
   
   Τι είναι αυτό το κόλλημα της Ρούλας με το που προλογίζει τον κάθε συμμετέχοντα, να λέει και απόσπασμα από το τραγούδι που θα πει? Και άντε, να το χωνέψω το : αγάπησε με μην αργείς, αγάπησε με όσο μπορείς Κλααααύδιοοοοοοοοοος Χατζηπααααααααύλου κυρίεεες και κύριοιοιοιοι!!!!! Αλλά το : βρέχει άντρες, ναι κορίτσια, βρέχει άντρες για να μας πεις ότι το τραγούδι που ακολουθεί είναι το Its raining men , εε, όσο να΄ναι δεν το λες και το πίο έξυπνο σεναριακό εύρημα!


3. 
   
   Μιλώντας για σενάρια και προκάτ καταστάσεις, πόσο πολύ υποτιμούν την νοημοσύνη των τηλεθεατών όταν θέλουν να πιστέψουμε ότι όλοι οι άντρες παίκτες - πλην ενός απ'τους παντρεμένους - είχαν υποσχεθεί στους φίλους και γνωστούς τους ότι θα φιλήσουν/αγγίξουν σε kinky (!) σημείο/ κοιτάξουν στα μάτια (ψάχνωντας να δουν το αληθινό τους χρώμα αφού τους ταλανίζουν τα διλλήματα ) την Ρούλα?!!! Όπως και έκαναν! Αυθόρμητα! Seriously?!!


4. 
   
   Όπως έθιξα και πιο πάνω, δεν με νοίαζει αν η Αυγουστίνα φοβάται το σκοτάδι, αν ο Ερμόλαος εμπιστεύεται τις γυναίκες εύκολα, αν η Ηλιάνα ξέρει να μαγειρεύει και αν ο Πολύκαρπος θέλει να κάνει πολυμελή οικογένεια! Αφού επιχείρησαν στα auditions και σε όλες τις εκπομπές πριν την έναρξη των live να πουλήσουν τις προσωπικές ιστορίες των παικτών και δεν τους βγήκε εξ ου και επιστρατεύτηκε η Κορομηλά ,τι τους κάνει να πιστεύουν ότι τώρα θα μας κεντρίσει το ενδιαφέρον? Κατανοητή και σεβαστή εώς απαραίτητη η επιθυμία τους να διαφοροποιηθούν από το αμέσως προηγούμενο talent show , X- factor, αλλά όχι με παλαιακές τακτικές της κλειδαρότρυπας. Ας μην ξεχνάνε πως αυτό ακριβώς μας είχε αρέσει στο show του αντίπαλου καναλίου : το ότι δεν ξέραμε τίποτα για την προσωπίκη ζωλη των παικτών, όχι τουλάχιστον σε τόσο πρωταρχικό στάδιο.


5. 
   
   Μπορεί η επιλογή του Πέτρου Κωστόπουλου να ήταν το μάννα εξ ουρανού στην πρεμιέρα αφού σε αντίθεση με τους προκαθορισμένους κριτές , είχε κάτι εύστοχο να πει πέρα από το αν πάχυνε ο παίκτης ή αν χώρισε αυτός την κοπέλα ή η φιλενάδα το αγόρι ( 'κριτική' άλλου κριτή ) ή - το ανώτερο όλων - το οτι λίγα λεπτά πριν μιά από τις παίκτριες έκανε εμετό!!!!! (ευτυχώς είχα μόλις τελειώσει το δείπνο μου), αλλά απόψε φάνηκε ότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Ένοιωσα πως τον τράβηξε η υπόλοιπη τριάδα προς το μέρος της και μετατράπηκε και αυτός σε αδιάφορη φιγούρα.


6. 
   
   Τα φιλόδοξα επόμενα greek idols ποσώς απασχολούσε η κριτική, αφού είτε καλά τους έλεγαν , είτε τους χαντάκωναν αυτοί τον χαβά τους , να λένε το μακρύ και το κοντό τους, να χαιρετούν τα πλήθη και όλοι αξαιρέτως , δασκαλεμένοι, να προτρέπουν το κοινό με χαζά νοήματα, χειρονομιές και γκριμάτσες να τους ψηφίσουμε! Δε σφάξανε!!


7. 
   
   Γιατί ρε Δέσποινα δεν τραγούδησες ζωντανά?? Σε όλα τα ανάλογα shows του εξωτερικού , μεγάλα ονόματα τραγουδάνε πάντα live. Μόνο στην Ελλάδα παρατηρείται αυτό το φαινόμενο του playback , πράγμα πολύ γελοίο ειδικά σε μια τέτοιου είδους εκπομπή!


8. Σκηνές απείρου κάλλους : ανθρώποι κάθε ηλικίας να ανεμίζουν τις....βυζοθήκες- όπως γλαφυρά αποκάλεσε το προιόν που πουλά στην λαική ένας από τους συμμετέχοντες - και να ζητωκραυγάζουν συνθήματα υπέρ του. Μετά να ανεβαίνει στην σκηνή φίλος του για να προσφέρει στην Ρούλα δώρο ένα ζευγάρι. Αυτή να το παίρνει, να το τοποθετεί πάνω του και να κάνει σχόλια για το μέγεθος....χρειάζεται να πω κι άλλα???
9. Στο τέλος, χωρίς να δίνω την δέουσα προσοχή επειδή είχα προ πολλού ξενερώσει και απλά χάζευα , αν κατάλαβα καλά η Κορομηλά είτε κατά λάθος, είτε τεχνηέντως είπε του ενός παίκτη ότι αποχωρεί ενώ έφευγε ο άλλος!! Αν δεν συνέβαιναν ΌΛΑ τα πιο πάνω ίσως να μιλούσαμε για ένα μικρό λαθάκι (?) , εν προκειμένω όμως ήταν απλώς η 'καταληλλότερη' κατάληξη σε ένα talent show, το οποίο , παρά τις αρνητικές κριτικές στο ίδιο μήκος κύματος με τα γραφώμενα μου, που ειπώθηκαν για την πρεμιέρα, ναι, παρά τις μεγαλεπήβολες υποσχέσεις και προθέσεις , ήταν παρωδία....